Arkası açıkta olanlar, “O” vergiye dikkat!

Aziz Dağtekin Yazdı  

Dünya yaşanabilir güzel bir gezegen ama, yaşantıyı bozan beceriksiz yönetimlerdir. Bu beceriksizler her sıkıştıklarında vergi kalemlerini çoğaltarak elini halkının cebinden çekemezler. Getirdikleri vergilerle sınıflar yaratırlar. Bazı duayenler vergi ile ilgili olarak, “Dünyada ölüm ve vergiler dışında, hiçbir şey kesin değildir. Bir de vergileme sanatı, mümkün olduğunca fazla tüyü, mümkün olan en az bağırtıyla toplayabilmektir. “derler.  

Vergi derken, birden Maymunun vergi hikayesi aklıma geldi. Hikaye bu ya! Günün birinde Maymunun biri ormanın derinliklerine gezinmek için yol alıyormuş. Birden karşısına son sürat hızla kaçan bir ayı çıkıyor. Maymun, “Hayırdır ayı kardeş niye kaçıyorsun böyle nefes nefese ?” diyor. Maymun da yakalanma korkusuyla hem kaçıyor hem de söylenerek, “Hiç sorma Maymun kardeş. Ormanı maliyeciler basmış vergilerin hesabını soruyorlar.”   

Maymun, “Ne var bunda? Kaçmak gerekmez ki Ayı kardeş” demiş. Ayı, “Ne mi var? Bende kürk, hanımda kürk, çocuklarda kürk ben kaçmayın da kim kaçsın” deyip yoluna devam ederken, bu kez Maymun bir süre sonra kaçmaya çalışan bir kaplumbağaya rastlıyor. O da ayı gibi koşmaya çalıyor. Meraklı Maymun bu kez yine dayanamayıp Kaplumbağaya soruyor, “Hayırdır Kaplumbağa kardeş niye kaçıyorsun?” Kaplumbağa, “Hiç sorma Maymun kardeş ormanı maliyeciler bastı, tuttuğundan vergilerin hesabını soruyorlar. Maymun, “Eee ne var bunda canım. Kaçman gerekmez.” diyor. Kaplumbağa, “Ne mi var? Kardeş, bende ev, hanımda ev, çocukta ev. Ben kaçmayayım da kim kaçsın” diyor kaçmaya devam ediyor.   

Maymun hayretler içerisinde ormanın derinliklerinde gezintiye devam ediyor. Birden karşısına bu kez bir leylek çıkıyor. Bakıyor Leylek de kaçıyor. Meraklı Maymun bu kez “Leylek kardeş niye kaçıyorsun” diye sormuş. Leylek de “Hiç sorma Maymun kardeş ormanı maliyeciler bastı. Eee ne var bunda?” diye soruyor. Leylek de ne yok ki!  Bende yazlık, hanımda yazlık, çocuklarda yazlık” deyip koşmaya devam ediyor.   

Maymun yine söylene söylene yoluna devam etmiş. Sonra da kendi kendisine söylenerek, “Yahu ormandakiler hep kaçıyor. Ben de kaçayım bari” deyip kaçmaya başlamış.  Maymun bir süre kaçtıktan sonra birden duruyor “Yahu ben niye kaçıyorum ki! Benim arkam zaten açık, hanımın ki de çocukların ki de arkası açıkta” deyip ormanda koşmayı bırakmış.  

Şimdi, maymunun hikayesini düşündükçe günümüz dünyasında sıkışan vergiye sarılıyor. Beceriksizler işin içinden çıkamayınca vergi arttırmaya ek vergi getirmeye çalışıyor. Ekonomi düzelse dahi o gün günü kurtarmak için getirdikleri vergiler kalıcı hale geliyor. Düşünüyorum da toplum tepkisiz hale gelmiş. Getirilen her vergiye tepkisiz kalıyor. “Nasıl olsa benim yok. Benim kaybedecek neyim var ki?” diyor.  

Oysa, burada normalde kaybedecek hiçbir şeyi olmayanın hiçbir şeyi kaybetmemesi lazım. Ama çok şükür bizde o da mümkün oldu artık. Şimdi en çok da maymun misali arkası açıkta olanların kaçacağı bir cisim onlara doğru yaklaşıyor ama yalandıklarında vereceği tahribatın şiddetini bilemiyoruz. 

Düşünüz, “Nasıl olsa benim yok. Benim kaybedecek neyim var ki?” diyebilenlerin O cisime dikkat etmesi lazım. Dün Danimarka’da koalisyon hükümeti, bir ilke imza attı. Aylar süren müzakerelerin ardından tarıma yönelik ilk karbon vergisi olan bir kararla inek başına yıllık 100 euro vergi ödenmesini sağladı. Yani her bir çiftçi sahip oldukları her bir inek için yıllık 100 Euro karbon vergisi ödeyecek. 

Bizde de durum farklı değil. Bahşişe, kuryeye vergi söylentilerine kulak tıkayanların akıbeti maymununkinden farklı olmayacaktır. Umarım daha az ve adaletli bir vergi ile yaşanabilir bir ülke haline gelebiliriz. Sonra sakın ola demeyesiniz ki,” Nasıl olsa benim yok. Benim kaybedecek neyim var ki?” Bunu diyebilen herkese “O” cisim yaklaşıyor. vakti geldiğinde kaçmak istesiniz de kaçamazsınız. Sonra demedi demeyin!..